شفیعی سروستانی:
غیبت؛ کربلای صاحب الزمان(عج) است
یک محقق و مهدویت پژوه با بیان اینکه همه ائمه(ع) و انبیاء و رُسُل دارای غیبتی در نوع خود بودند، گفت: غیبت، کربلای صاحب الزمان(عج) است.
به گزارش ایسنا، اسماعیل شفیعی سروستانی در برنامه “سوفیا” که با حضور اساتید حوزه مهدویت از رادیو گفت‌وگو پخش می‌شود با بیان اینکه بخش اعظم سوالات درباره منجی بعد از ظهور صاحب الزمان(عج) مشخص می‌شود، گفت: گاه کنجکاوی‌های انسان موجب بروز شبهات می‌گردد.
وی در عین حال تلاش ائمه(ع) را در پاسخ به سائلان موجب بازنمایی بسیاری از اسرار دانست و تصریح کرد: ائمه به تناسب سوالات، پاسخ داده اند؛ یعنی ممکن است به یک سوال پاسخی کوتاه و دیگری را به بعد احاله داده باشند.
شفیعی سروستانی با اعلام اینکه سر اصلی غیبت جز برای خداوند مکشوف نیست، خاطرنشان ساخت: امیرالمومنین(ع) راز غیبت را به ستمی معطوف دانستند که مردم در حق خود روا دانسته اند؛ یعنی مردم بنا بر ظلم در حق سایر ائمه(ع) استحقاق غیبت را پیدا کرده اند.
کرب و بلا؛ تقدیری ناگزیر
وی افزود: هر یک از ائمه(ع) و انبیاء و رُسل دارای کرب و بلایی بودند؛ حضرت اباعبدالله(ع) به کرب و بلای کربلا ابتلا یافتند و این کرب و بلا برای حضرت موسی بن جعفر(ع) زندان، کرب و بلای حضرت علی(ع) خانه نشینی و کرب و بلای صاحب الزمان(عج)، خود غیبت است.
شفیعی سروستانی ادامه داد: یک وجه غیبت به مردم باز می‌گردد؛ اینان باید آماده شده و یا امتحان شوند. از دیگر سو این ابتلا متوجه امام(عج) می‌گردد و این کربلا ۱۱۸۱ سال ادامه یافته است.
وی افزود: بخشی روایات آثار و برخی حکمت غیبت را نمایان ساخته‌اند و آن دسته از روایاتی که آثار و نتایج غیبت را نشان می‌دهد، عموما به مردم و عدم ظرفیت آن‌ها معطوف است. مردم در زمان غیبت سرگشته، سرگردان و به دنیا فریفته می‌شوند.
گناهی که بر بنی‌اسرائیل بخشیده شد
شفیعی سروستانی گفت: امام می‌فرمایند بنی اسرائیل به غیبت مبتلا شده بودند؛ اما آنچنان جزع و فزع کردند که ۱۷۰ سال از غیبت به آن‌ها بخشیده شد و در ادامه می‌فرمایند اگر شما هم همین رویه را پیش می‌گرفتید، غیبت بر آنان بخشیده می‌شد.
وی با بیان اینکه غیبت به معنای عدم حضور امام نیست، تصریح کرد: امام از نظر ما محجوب هستند. ایشان تارک دنیا نبوده و در گوشه بیابان ننشسته‌اند و عالم و آدم را نیز ترک نکرده‌اند.
شفیعی سروستانی خاطرنشان کرد: غیبت به معنای عدم امام نیست، بلکه از چشم جماعت بزرگی از انسان‌ها محجوب هستند اما در عرصه زمین و در میان عوالم موجود، ضرورتا از چشم همه آن‌ها – سایر موجودات و آفریده‌ها- غایب نیستند. چه بسا آنچه ما انسان‌ها مرتکب شده‌ایم، استحقاق غیبت را برای ما ایجاد کرده ولی این روزی شاید برای جماعت بزرگی مقدر نشده باشد.
آیا گناه بشر موجبات غیبت امام عصر(عج) را مهیا کرد؟
محمدهادی همایون -عضو هیات علمی دانشگاه امام صادق(ع) – با حضور در برنامه “سوفیا” ضمن تشریح چیستی و چگونگی حکمت غیبت اظهار کرد: این مسئله بعد از وقوع انقلاب اسلامی بیش از پیش مطرح شد؛ چنانچه تا قبل از انقلاب بعنوان یکی از اعتقادات شیعه به مسئله غیبت پرداخته می‌شد.
وی یادآور شد: امروزه غیبت مقوله‌ای واقعی و همواره در صحنه می‌باشد و لذا توجه ویژه‌ای را در حوزه کلام می‌طلبد. این روند شاید منجر به دستیابی به علمی جدید گردد که پیوندی میان فلسفه و عرفان یا فلسفه و کلام را تحقق بخشد.
همایون با بیان این مطلب شکل‌گیری وحدت علوم را دیر و دور ندانست و تصریح کرد: در روایت آمده است ترس از جانِ حضرت، منجر به غیبت امام بوده. حوادث تاریخی نیز این شکل را نمایان می‌سازد؛ اما آیا همه مسئله در همین سطح است؟ اگر ترس از جان امام سبب غیبت شد، پس چگونه عاشورا توجیه پذیر می‌گردد؟
امام از نظرها غایب شد تا مردم تنبیه شوند
عضو هیات علمی دانشگاه امام صادق(ع) غضب خداوند و تنبیه الهی را دو دلیل عامی برای غیبت حضرت ولی عصر(عج) عنوان کرد و گفت: بسیاری معتقدند غیبت بدلیل گناه بشر بوده است و حتی در جنبه‌های ادبی نیز بدین مقوله اشاره می‌شود. اما مگر بشر قادر به محافظت از سایر ائمه بوده است؟
همایون استدلالی دیگر را برآمده از حدیثی دانست که گردن ننهادن امام بر بیعت ستمگران زمان را دیگر فلسفه غیبت خواند و تصریح کرد: روایتی مهم در فهم این ماجرا آمده است که می‌فرماید وجه حکمت در باب غیبت امام عصر(عج) به‌سان وجه حکمت درباره سایر انبیاء می‌باشد. حضرت موسی نیز دوران ۴۰ روزه غیبت داشته که باید در همین چارچوب تعریف شود.
وی خاطرنشان کرد: در همین روایت آمده است غیبت، سری از اسرار الهی است. این سِر تا زمان ظهور آشکار نمی‌شود و مثالِ عینی آن را در غیبت حضرت خضر برای موسی می‌دانند.
عاشورا از جنس غیبت است
همایون عاشورا را ماجرایی از جنس غیبت دانست و افزود: روزی که یزید لعنت الله علیه از حضرت زینب(س) سوال کرد و ایشان فرمودند چیزی جز زیبایی ندیدم، آیا حضرت در پاسخ دروغ گفتند یا بیانی ادبی را تبیین کردند؟ خیر. بلکه یک حقیقت را بیان فرمودند.
عضو هیات علمی دانشگاه امام صادق(ع) گفت: این واقعه صد در صد فاجعه است اما حضرت زینب(س) باطن این واقعه را دیدند. این حقیقت همانی است که ما را به جریان ظهور نزدیک می‌کند؛ لذا پیوند میان ظهور و عاشورا بسیار اهمیت دارد.
همایون خاطرنشان کرد: امروز هیچکس اعتقاد ندارد امام حالتی نامرئی دارند؛ همچنین گاه تصور می‌شود امام دور از دسترس ما زندگی می‌کنند. گاه نقل می‌شود امام در بیابانی در یک چادر زندگی می‌کنند اما روایتی می‌فرماید امام در میان ما هستند و این مطالب راهنمایی برای ماست تا بدانیم غیبت از چه سنخی است.
