دیدار

با اینکه تازه پشت لبش سبز شده بود اما سؤال پخته اي مطرح کرد. از کتاب مفاتیح الجنان، حکایت تشـرف حاج علی بغـدادي خـدمت امـام زمـان (عج) در دوران غیبت کبري را آورد و گفت: مگر امام (عج) در آخرین توقیع و نامه ي خود به آخرین نایب خاص خود نفرمودند: کسی که ادعاي مشاهده کند، …، او دروغگو و افترا زننده است؛ پس حاج علی راست نگفته است؟ از دقت او خوشم آمـد. بلافاصـله سـخن شـهید صـدر را برایش خوانـدم: مراد، …( این است)که شـخص بـا ادعاي مشاهده و ارتباط بخواهد عقاید و نظر خود را با نام پیام هاي امام زمان (عج) به مردم القاء کند.
فهمش بالا بود چون نتیجه گرفت: دیدار حضرت، امری ممکن است اماشاهد و دلیل می خواهد.