باید توجه داشت، رضایت امام زمان(عج) در راستای رضایت خداوند متعال است. یعنی اگر امام زمان(عج) از ما راضی باشند، درواقع خداوند متعال هم از ما راضی هستند و درواقع رضایت امام، همان رضایت خداوند است. برای بدست آوردن این رضایت، باید گناه نکرد و از نافرمانی الهی دوری نمود. کسی که تمام تلاش و همت خود را بر این بگذارد که گناه نکند، نور هدایت در دل او تابیده و باعث ترک خطاهای دیگر می‌شود و درنتیجه به رشد و تعالی روحی و معنوی میرسد. امیرالمؤمنین علی(ع) می‌فرمایند: «مَا جَفَّتِ اَلدُّمُوعُ إِلاَّ لِقَسْوَهِ اَلْقُلُوبِ وَ مَا قَسَتِ اَلْقُلُوبُ إِلاَّ لِکَثْرَهِ اَلذُّنُوبِ[۱]؛ چشم‌ها گرفتار خشکی نمی‌شوند (اشک چشم خشک نمی‌شود) مگر در اثر قساوت قلب (سخت شدن دل‌ها)، و قلب گرفتار قساوت نمی‌شود مگر در اثر زیادی گناه».
بنابراین قدم اول، گناه نکردن و دوری از گناه است. اگر کسی گناه کرد، فوراً توبه نموده و از خداوند متعال طلب مغفرت نماید؛ چرا که اگر گناهان زیاد شود و توبه نکند، صفحه‌ی سفید قلب او، به صفحه‌ای سیاه تبدیل شده و مانع از تابیدن نور هدایت بر قلب وی می‌شود. پس از پاک کردن دل از زنگار گناه، شایسته است انسان، آن را با فضایل اخلاقی آذین‌بندی کند و در هر موقعیتی سعی کند تا آن فضایل نیکو، به مرحله‌ی عمل درآید. اگر این کار ادامه پیدا کند، بصورت ملکه درمی‌آید و همه‌ی افکار و اعمال انسان مزیّن به آن فضایل می‌گردد. اگر فرد، گناهی مرتکب شد، برای خود تنبیه و مجازاتی در نظر بگیرد؛ مانند اینکه با خود شرط کند اگر گناه کرد، یک‌روز، روزه بگیرد یا صدقه دهد و یا … پس تقوا، عامل مهم برای جلب رضایت خداوند متعال است. بنابراین، افراد مجرم و گناهکار نمی‌توانند منتظر واقعی حضرت باشند. کسی که منتظر مصلح است، باید خود صالح باشد.
قدم دوم برای بدست آوردن رضایت آن بزرگوار، به سفارش خودشان در توقیع اسحاق‌بن‌یعقوب عمل کند و در زمان غیبت ایشان، از مجتهد باتقوا و عادل (ولی فقیه) تبعیّت و اطاعت کند.
قدم سوم، کسب روزیِ حلال است، یعنی مخارج زندگی خود را از راه حلال و پاک تهیه کند و حقوق واجب شرعی خود مثل خمس و زکات را بپردازد.
قدم چهارم، رعایت حق‌الناس است. باید نسبت به این مهم، توجه ویژه داشته و از تعدی به اموال و آبروی دیگران، خودداری کند، غیبت نکند، ناسزا نگوید، تهمت نزند و … تا بتواند رضایت حضرت را بدست آورد.
قدم پنجم، توجه به حضرت از طریق ادعیه و زیارات به‌ویژه دعای سلامتی، دعای ندبه، زیارت آل‌یاسین، دعای عهد، دعای معرفت، دعای غریق و … است. در روایات، تأکید زیادی بر ارتباط با حضرت از طریق ادعیه و زیارات شده است. پس برای جلب رضایت امام، فرد منتظر باید گناه نکند. ذکر و یاد حضرت را در تمام لحظات زندگی خود ساری و جاری کند، از ولی‌فقیه زمان خود اطاعت نماید و در تمام ساعات و لحظات زندگی خود، توکل بر خدا کرده و در کسب رضایت ایشان کوشیده و ظهور و فرج آن امام همام را از خداوند متعال طلب نماید.
[۱] میزان‌الحکمه، ج۹، ص۵۳۲، ح۱۷۱۲۶، به نقل از علل‌الشرایع ۱/۸۱
