یکی از اتفاقات بسیار مبارک که در جریان قیام و انقلاب جهانی حضرت مهدی(عج) به وقوع می‌پیوندد و جبهه‌ی آن حضرت را تقویت می‌کند، فرود آمدن حضرت عیسی مسیح(ع) از آسمان است. چرا که حضرت مسیح(ع) طبق فرموده‌ی قرآن، زنده بوده و در آسمان‌ها به سر می‌برد[۱].
حضرت عیسی(ع)، پیامبر بزرگ خدا و حضرت مهدی(عج)، امام و آخرین ذخیره‌ی الهی است. امام و پیامبر، هر دو معصوم و دارای ویژگی عصمت می‌باشند و هیچ‌کدام، عملی را که از حریم شریعت بیرون بوده و مخالف خواست خدا باشد، انجام نمی‌دهند. فرود آمدن پیامبر بزرگ خدا، عیسی‌بن‌مریم(ع)، هنگام قیام امام مهدی(عج) از دیدگاه همه‌ی مسلمانان، یک واقعیت ثابت و از اموری است که تردیدی در آن راه ندارد[۲]. این حادثه‌ی بزرگ، از شگفت‌انگیزترین حوادث تاریخ و مهم‌ترین رخدادها و بزرگ‌ترین نشانه‌ها بر حقانیت امام مهدی(عج) است.
عیسی مسیح(ع)، به خواست الهی، به زمین آمده و پشت سر امام زمان(عج) به نماز می‌ایستد و به این وسیله، فضیلت و برتریِ امام را بر خود، و پیروی از ایشان را به همگان اعلام می‌دارد. پیامبر اسلام(ص) می‌فرمایند: «سوگند به آن کس که مرا به حق برانگیخت درحالی‌که بشارت‌دهنده‌ی مردمان باشم! اگر از عمر دنیا نمانده باشد مگر یک روز، خداوند آن روز را چنان طولانی می‌کند تا فرزندم مهدی(عج) در آن قیام کند. پس از آن، عیسی‌بن‌مریم(ع) فرود می‌آید و پشت سر مهدی(عج) نماز می‌خواند[۳].
به دنبال این اقدامِ حضرت عیسی(ع)، بسیاری از مسیحیان به تبعیّت از رهبر خود با حضرت مهدی(عج) بیعت می‌کنند. گویی خداوند عیسی مسیح(ع) را برای چنین روزی حفظ کرده تا چراغ هدایتی برای حق‌طلبان باشد. شاید بتوان گفت یکی از حکمت‌های فرود آمدن آن حضرت، تقویت حرکت جهانی امام مهدی(عج) و اعتراف و تصدیق به حقانیت آن امام همام است، به‌ویژه که حضرت عیسی(ع) به امام مهدی(عج) اقتدا نموده، به امامت ایشان نماز می‌گزارد و امامت جهانی و آسمانی ایشان را تصدیق و تأیید می‌کند و این بزرگ‌ترین نقشی است که این پیامبر بزرگ برای هدایت نسل‌ها بر عهده داشته و به خوبی آن را به انجام می‌رساند.
درحقیقت، نماز حضرت عیسی(ع) پشت سر امام مهدی(عج)، یک نماز عبادی و سیاسی است که حاکمیت و پیشوایی بر حق امام مهدی(عج) را به همه‌ی جهانیان اعلام می‌دارد. ابوبصیر گوید: به امام صادق(ع) عرض کردم: ای فرزند رسول خدا! قائم شما اهل‌بیت کجاست؟ فرمودند: یَا أَبَا بَصِیرٍ! هُوَ الْخَامِسُ مِنْ وُلْدِ ابْنِی مُوسَى ذَلِکَ ابْنُ سَیِّدَهِ الْإِمَاءِ یَغِیبُ غَیْبَهً یَرْتَابُ فِیهَا الْمُبْطِلُونَ ثُمَّ یُظْهِرُهُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ فَیَفْتَحُ اللَّهُ عَلَى یَدِهِ مَشَارِقَ الْأَرْضِ وَ مَغَارِبَهَا وَ یَنْزِلَ رُوحُ اَللَّهِ عِیسَى اِبْنُ مَرْیَمَ فَیُصَلِّیَ خَلْفَهُ وَ تُشْرِقَ اَلْأَرْضُ بِنُورِ رَبِّهَا…[۴]؛ ای ابوبصیر! او پنجمین از فرزندان پسرم موسی(ع) است. او فرزند سرور کنیزان است و غیبتی کند که باطل‌جویان در آن تردید کنند. پس خدای تعالی او را آشکار کند و به دست او، شرق و غرب عالم را بگشاید و روح‌الله عیسی‌بن‌مریم(ع) فرود آید و پشت سر او نماز گزارد و زمین به نور پروردگارش روشن گردد…».
نماز خواندن حضرت عیسی(ع) پشت سر امام مهدی(عج)، آخرین حجّت خدا میان مسلمانان و جانشینِ برحقّ پیامبر خاتم(ص)، برای اثبات این حقیقت بزرگ است که دین اسلام، آخرین دین الهی و پیامبر اسلام(ص)، آخرین پیامبر از سلسله انبیای الهی است. با این حرکت، حضرت عیسی(ع) در جایگاه پیشوای گسترده‌ترین دین جهان که بیشتر پیروان را به خود اختصاص داده، راه را برای حق‌جویان عالم هموار کرده و این بزرگ‌ترین مسئولیت ایشان برای هدایت بشر است. ایشان در ایجاد حکومت عدل جهانی حضرت ولی‌عصر(عج) نقشی تأثیرگذار ایفا کرده و آن حضرت(عج) را در ساخت آرمان‌شهر مهدوی یاری خواهند نمود.
[۱] سوره نساء، آیات ۱۵۸ – ۱۵۷
[۲] مقدسی شافعی، عقدالدرر، ص۲۷۴
[۳] بحارالأنوار، ج۵۱، ص۷۱
[۴] کمال‌الدین و تمام‌النعمه، ج۲، ب۳۳، قسمتی از ح۳۱
