امام زمان(عج)، امام رحمت و مهربانی است و برای هدایت انسان‌ها قیام می‌کنند. بنابراین وقتی قیام می‌نمایند، مانند روش پیامبر اکرم(ص) و ائمه‌ی معصومین(ع)، ابتدا با رحمت و مهربانی به بیان حقیقت دین اسلام برای جهانیان می‌پردازند. جابربن‌یزید جُعفی، از امام باقر(ع) نقل می‌کند که ایشان فرمودند: وَ الْقَائِمُ قَدْ أَسْنَدَ ظَهْرَهُ إِلَى الْبَیْتِ الْحَرَامِ مُسْتَجِیراً بِهِ فَیُنَادِی یَا أَیُّهَا النَّاسُ إِنَّا نَسْتَنْصِرُ اللَّهَ فَمَنْ أَجَابَنَا مِنَ النَّاسِ؟ فَإِنَّا أَهْلُ بَیْتِ نَبِیِّکُمْ مُحَمَّدٍ وَ نَحْنُ أَوْلَى النَّاسِ بِاللَّهِ وَ بِمُحَمَّدٍ(ص)… أَلَا فَمَنْ حَاجَّنِی فِی کِتَابِ اللَّهِ فَأَنَا أَوْلَى النَّاسِ بِکِتَابِ اللَّهِ أَلَا وَ مَنْ حَاجَّنِی فِی سُنَّهِ رَسُولِ اللَّهِ فَأَنَا أَوْلَى النَّاسِ بِسُنَّهِ رَسُولِ اللَّهِ(ص) … إِلَّا أَعَنْتُمُونَا وَ مَنَعْتُمُونَا مِمَّنْ یَظْلِمُنَا … وَانْصُرُونَا یَنْصُرْکُمُ اللَّهُ تَعَالَی … فَیَجْمَعُ اللَّهُ عَلَیْهِ أَصْحَابَهُ ثَلَاثَمِائَهٍ وَ ثَلَاثَهَ عَشَرَ رَجُلًا وَ یَجْمَعُهُمُ اللَّهُ لَهُ عَلَى غَیْرِ مِیعَادٍ قَزَعاً کَقَزَعِ الْخَرِیفِ … ؛[۱]قائم(عج) پشت خود را به بیت‌الحرام تکیه داده و بدان پناه جسته آواز می‌دهد: ای مردم! ما از خدا یاری می‌طلبیم، چه کسی از مردم (دعوت) ما را پاسخ می‌گوید؟ که ما خاندان پیامبر شما محمد(ص) هستیم، و ما شایستهترینِ مردم، به خداوند و محمد(ص) می‌باشیم… پس من یادگاری هستم از آدم و به جا مانده‌ی از نوح و برگزیده‌ی از ابراهیم و خلاصه‌ای از محمد(ص) که درود خداوند بر تمامی آن‌ها باد… از شما می‌خواهم که ما را یاری نمایید و از ما بازدارید آن کس را که به ما ستم می‌کند… ما را یاری کنید تا خدای تعالی، شما را یاری فرماید… پس خداوند سیصدوسیزده نفر یاران آن حضرت را بر گِرد او جمع می‌کند، و خداوند آنان را بدون قرار قبلی برای او فراهم می‌آورد بسان پاره‌های ابر پاییز (که متفرق‌اند و بعد به هم می‌پیوندند).
پس از پایان گرفتن سخنان حضرت، آسمانیان بر زمینیان پیشی گرفته و جبرئیل(ع) و سپس ۳۱۳ ستاره‌ی زمینی و بعد دههزار نفر سرباز جان‌برکف و درنهایت، گروه فراوانی به ایشان می‌پیوندند و گرد ایشان جمع می‌شوند و حضرت به کمک و یاری آن‌ها، نهضت خود را آغاز می‌کنند. کسانی هم هستند که بعد از شنیدن سخنان حضرت، فرصت می‌خواهند تا درباره‌ی آن‌ها بیاندیشند، به آن‌ها مهلت داده می‌شود و کسی معترض آن‌ها نمی‌شود. اما اگر بعد از اتمام حجت و اقامه‌ی دلیل، باز هم به دشمنی خود ادامه دهند و بی‌دلیل به مخالفت بپردازند، در این صورت با آن‌ها برخورد خواهد شد.
پس باید توجه داشت حضرت(عج)، فقط با دو گروه برخورد و مبارزه می‌کنند:
۱) گروهی که بدون دلیل بر عقاید خود پافشاری می‌کنند، دلیل‌های روشن امام را می‌بینند اما نمی‌پذیرند و به مخالفت با ایشان می‌پردازند.
۲) سران ستم و شرک که دنیا را از آنِ خود دانسته و با آزادی و سعادت مردم مخالف هستند، همه چیز را برای خود می‌خواهند، حقوق دیگران را رعایت نمی‌کنند و خواستار ظلم و فساد و گناه هستند.
[۱] غیبت نعمانی، ب۱۴، ح۶۷، ص۳۹۵-۳۹۳
